YÜKSELİŞ

“Acaba yapabilir miyim?’’ diye düşünürken bir anda kendimi içinde bulduğum Erzurum Yükseliş Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi’nde 7. Yılımı geride bırakırken neler kazandığımı düşünüp, ne kadar faydalı olabildiğimi değerlendirirken açıkçası nasıl daha verimli olabilirim diye sorgulamadan da geçemiyorum. Çünkü ilgilendiğimiz alan özel insanların geldiği, hakkın vebalin her iki tarafa da geçmeye müsait olduğu normal kurumların aksine daha fedakarca çalışılması gereken bir alan. Bu bağlamda biz öğretmenlere çok fazla sorumluluk düşüyor. Eğitim verdiğimiz bireyler genel anlamda hırs, düşmanlık, kin ve nefret gibi düşüncelerden uzak melek gibi insanlar. Karşımızdaki kişiler böyle olunca da insanın kendini gözden geçirmesi, tavır davranış ve eğitim sürecinde kılı kırk yarması elzem bir hal alıyor. Bizlerki olanla yetinmeyip hep daha fazlasını isteyen, elindekinin kadrini bilmeyen, mutluluğu huzuru hep ötelerde arayan bireyler olarak, bu kadar saf temiz ve masum çocuklarla çalışmak zaman zaman ağır gelebiliyor. Bu yüzden özel eğitimde çalışmak özel bir çaba ile birlikte anlayış, sabır, sevgi ve hoşgörü gerektiriyor. Çatısı altında çalıştığım Yükseliş Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinde ilk günden bugüne kadar hep bu düsturla hareket edildiğini gördüm. Bunda ise en büyük payın kurum sahibimiz Fatma Hanım’a ait olduğunu gördüm. İyiki varsınız Fatma Hocam. Erzurum’un siz ve sizin gibilere çok ihtiyacı var. Sağlık huzur ve mutluluk sizinle olsun.

Ayrıca bu melek gibi çocukların en azından bu dünyada haklarını ödeyemeyeceğimiz eli öpülesi özel annelerinden de bahsetmeden geçemeyeceğim. Danışmanlıklarını yaptığım annelerimize ‘hayatınızda neyi değiştirmek isterdiniz’’ sorusuna birkaç istisna dışında verilen cevaplar hep aynı. ‘’Çocuğumun daha iyi olmasını isterdim.’’  Benden sonra çocuğum ne olacak diye  nemli gözlerle bana bakarken içinde hep bir endişe taşıyan o özel anneler…Eğitim sonrası çocuğunun elinden tutup yanına götürdüğümüzde gözlerimizin içine bakıp ‘’Hocambugün ne öğrendi’’? diye soran o fedakar biricik annelerimize sevgi ve şükranlarımı gönderiyorum.

‘’İyi insan olmak hayatımızın kirasıdır’’ düsturuyla yorulmak bilmeden çalışan kurum sahibimiz Fatma Hanım’a  ve her daim onun yanında olan bizlere yeni eğitim binamızı kazandıran eşi Ayman Bey’e özellikle teşekkür ediyorum. Öğrencilerimizin dedesi bizlere de baba şefkati hissettiren Cafer Amca’ya, kardeşin kardeşe yapamayacağı fedakarlığı yapan tatil nedir bilmeden çalışan Mesut Bey’e esprileri ile güldürmeden önce düşündüren Mahmut Bey’e  sımsıcak yüreği ile sevgisini katarak yaptığı yemeklerle mutfağa girdiğimizde içimizi ısıtan Havva Abla’ya, sabahları işe başlarken henüz uyanmayanları gür sesi ile uyandıran Kader  Hoca’ya, disiplin ve sevgiyi bir arada öğrenciye veren Burçak Hoca’ya, içindeki çocuk sevgisini öğrencilere yansıtan Tuba Hoca’ya, hep yanımızda olan fizyoterapistimiz Melek Hoca’ya, bir anne kadar fedakarca çocuklara hizmet eden Emine Hoca’ya, sımsıcak yüreğinin olduğuna inandığım Seher Hoca’ya, ekibimize sonradan dahil olarak  renklendiren Gizem Hanım’a, hanımefendiliğiyle çizgisinden hiçbir zaman taşmayan Hatice Hanım’a ve son olarak Erzurum tabiriyle ‘’bilmirdi ama geyretliydi’’ mantığıyla çalışan ve yüzüne her baktığımda beni güldüren Esra Hanım’a teşekkür ederim.

Ayrıca bebekliklerinden bugüne dek annelerine manevi destek olan  Yükseliş ailesi içerisinde büyüyen Fatma Hanım’ın biricik oğlu Ahmet Ömer’e ve biricik kızı Hazal Ecrin’e de teşekkür ediyorum.

Son olarak şunu da belirtmek istiyorum. Bizimle tanışmak için özel eğitime ihtiyacınızın olmasına gerek yoktur. Hayatınızda farkındalık oluşturmak, hayata daha pozitif bakmak, özel insanlarla tanışmak istiyorsanız Palandöken’in eteklerinde yüzünü Erzurum’a dönmüş bir Yükseliş ailesi sizi bekliyor.          

                Rehber Öğretmeni: Esra İYİ