Sanırım çoğu çocuğun ‘’büyüyünce ne olacaksın?’’ sorusuna verdiği cevap benzerdir.Doktor, mühendis, avukat, öğretmen… Çoğu anne baba da bu düşünceyle büyütür çocuğunu ve ‘’Çocuğunuz hangi mesleği seçsin? Sorusuna benzer cevaplar verir. Maalesef pek az anne baba bu soruyu ‘’İyi bir insan olsun’’ diye yanıtlar.’’ Oysa hepimiz ‘’iyi bir insan’’ olmadan iyi bir doktor, iyi bir öğretmen, iyi bir avukat olamayacağı konusunda hemfikirizdir. Peki kimdir iyi insan? Bu soruya cevap vermeden önce hepimizin düşünmesi gereken kendi içinde iyiliği nasıl tanımladığıdır. Hepimizin hayat yolculuğu farklı olsa da, iyi olmak kendini keşfetmekle ve dünyadaki rollerimizle yakından ilgilidir.Bu yüzden iyiliği kendi içimizde tanımlamamız ve bu tanıma göre yaşantımızı şekillendirmemiz gerekir.
Bana sorarsanız iyi olmak başkalarına zarar vermeyip, karşılık beklemeden iyilik yapmayı gerektirir ve bir çocuğun iyi bir insan olma yolunda yetiştiği ilk ortam, daha dünyaya gözlerini açar açmaz tanıştığı aile ortamıdır. Ardından ise çocuğun yaşamının ilk yıllarında, kişiliğinin şekillenmeye başladığı dönemde kendisi için rol-model aldığı ve ona rehber olacak iyi bir öğretmendir. Evet öğretmen… En genel tanımıyla öğrenmeye rehberlik eden kişi ya da mesleği bilgi öğretmek olan kişi… Ancak sadece bir branşta ihtisas yapıp, üniversitelerin bu eğitimi veren bölümlerinden mezun olup, bu unvanı almak yeterli değildir. Öğrencilerinin hayatına dokunamayan, prensibi bireysel farklılıklara uygun, hoşgörülü ve kabul edici eğitim olmayan, sanırım en önemlisi de içinde çocuk sevgisi barındırmayan biri, bu unvanı alsa da aslında kendine ve topluma en büyük kötülüğü yapmış demektir…Hele de iki buçuk yıllık özel eğitim tecrübemden hareketle şunu söyleyebilirim ki özel çocuklar için bunun önemi çok daha fazladır. Evet özel çocuklar… Her biri hem biz öğretmenleri, hem anne babaları hem de toplumumuz için çok özel… Aldıkları eğitim de elbette. En genel tanımıyla özel eğitim; beden, zihin, duygu ve toplumsal gelişim yönünden diğer çocuklara göre farklılık gösteren çocukların aldığı eğitim olsa da bu eğitimin içeriği bireysel farklılıklarından dolayı her çocuk için özeldir. Öncelikli amaç onları hayata hazırlamaktır ve önemli olan bu sürecin ne kadar sürdüğü değil amacına ne kadar ulaştığıdır. Erken yaşta başlanması, planlamanın ve çevre düzenlemesinin çocuğa göre yapılması, özel çocuklar kadar özel olduklarına inandığım anne babalarının da bu sürece aktif katılması bu eğitimin en önemli ilkeleridir.
Yıl 2011… Meslek seçimi sürecimde en çok önem verdiğim şey sanırım çoğu arkadaşım gibi mezun olduktan sonra iş imkanı olan, saygın bir meslek edinmekti. Epey araştırma yaptıktan sonra ‘’ÖĞRETMEN’’ olmaya karar verdim.Başlangıçta ‘’Ben bu işi yapamam’’ la başlayıp şimdilerde ‘’Ben bu çocuklardan nasıl ayrılırım?’’ la devam eden her özlediğimde açıp fotoğraflarına, videolarına baktıran, iyi ki dedirten ve hafızamda pek çok unutulmaz anı bırakan yüzlerce çocuk… Eskilerin ‘’Hafıza-ı beşer nisyan ile malüldür’’ sözü insanın unutmaya meyilli bir varlık olduğuna vurgu yapsa da şairin ‘’Kapanmaz, yağmurun açtığı yaralar çocuklarda’’ sözünde olduğu gibi insan hafızası aslında çok güçlüdür ve insan, ruhunda ve gönlünde derin izler bırakan hatıraları asla unutmaz… Bu anılar insana kıymet katan duygular taşır. Benim de öğretmenlik hayatımda her bir öğrencimin bana kattığı pek çok şey, pek çok unutulmaz anı var elbette.Her biri çok özel, çok kıymetli yüzlerce çocuk, yüzlerce aile… Kiminin aslında gözleriyle pek çok şey anlatışına şahit olmak, kiminin hiç konuşamazken aldığı eğitimle uzun cümleler kuruşunu hayranlıkla ve mutlulukla dinlemek.. En önemlisi ise onlara sizin için özel olduklarını hissettirmenin ne kadar önemli olduğu…
Ve özetle şunu söyleceğim ki, özel eğitim sevgiyle başlayıp, çocuğun yapabildiklerine odaklanıp, bu yönde şekil aldıkça yavaş da olsa amacına ulaşacaktır. Bir başka ifadeyle özel eğitim ‘’Yavaş da olsa ilerlemek ve asla vazgeçmemektir’’ ve bu süreçte önemli olan ‘’ne kadar zamanda yol alındığı değil nereye ulaşıldığıdır. ‘’ Bu prensipten hareketle işini severek yapan, asla vazgeçmeyen ve iyi birer insan olma yolunda öğrencilerini hayata hazırlayan meslektaşlarıma, özellikle her biri çok kıymetli çalışma arkadaşlarıma ve bu amaçla bize destek olan tüm velilerimize çok teşekkür ediyorum.
Okul Öncesi Öğretmeni: Emine ALINAY